18 październik 2017

--- *** ---

Tego dnia a była to Środa, po chłodnym poranku, przy bezchmurnym niebie temperatura z minuty na minutę rosła a w miejscach nasłonecznionych dochodziła nawet do 22 st.C. Na przydrożnych roślinach zauważyc można było pajęcze siatki pokryte kroplami rosy, w promieniach słonca wyglądające jak diamenty. Zobaczyć można było snujące się w lesie delikatne pajęczyny unoszone wiatrem. Babie lato. Poranne mgiełki a wraz z nimi świetlne smugi wyglądające malowniczo na jesiennych zdjęciach wraz z upływem czasu znikały. W wielu miejscach kroczyliśmy po dywanie utkanym z kolorowych liści.

Nie było żadnych trudności z dotarciem do miejscowości Przyborów przystanek Moczarki. Wstępne oględziny miejsca na mapie, dostosowanie ubioru do panujących tu warunków pogodowych, zdjęcia i około godziny 9:20 wyruszamy.

Nie daleko od przystanku idąc szosą w kierunku Koszarawy, w prawo za płotem z początku niewyraźną ścieżką biegnie szlak koloru zielonego którym to dzisiaj mamy iść.

Idziemy trawiastą a potem kamienistą ścieżką, biegnąca lasem, ostro pnąc się w górę. Po godzinie uciążliwego marszu - kapliczka. Chwila odpoczynku, zdjęcia. Podchodzimy wśród jałowych pastwisk z kępami jałowców na Miziowy Gron 874m. Ukazuje się widok na dolinę Głuchą i na grupę Pilska w oddali. Po niedługiej chwili widok na uroczo położone osiedl Moczarki z rozrzuconymi na stoku zabudowaniami i widokiem na Pilsko. Dochodzą tutaj znaki koloru czarnego którymi jakiś czas idziemy, aby na rozwidleniu dróg je opuścić. Znaki szlaku prowadzą do spiętrzenia Jałowca-997m, omijając jego szczyt zaś przed nami kolejne podejście. Miejsce w którym aktualnie się znajdowaliśmy kuszące rozległym widokiem, suchymi dogodnymi do odpoczynku pniakami podpowiedziało że najwyższy czas aby przerwać ciągły, trwający dwie godziny marsz w górę.

Kolejne podejście, pniemy się w górę, pod koniec dość stromo, aby po ok. 30min marszu, na wysokości 1060m znaleść się na grzbiecie granicznym ze Słowacją, którym przebiega szlak koloru czerwonego z Pilska przez Głuchaczki na Babią Górę przez Przełęcz Jałowiecką.

Idąc dalej przecinką leśną, biegnącą wzdłuż granicy, to lekko opadającą to wznoszącą się dochodzimy do Hali Mędralowej i na niej wierzchołka zachodniego, wyższego, Mędralowa (także Wielki Jałowiec, słow. Modrálová) – o wysokości 1169 m.

Hala Mędralowa – polana na Mędralowej (1169 m) w Paśmie Przedbabiogórskim, które według Jerzego Kondrackiego, autora regionalizacji Polski należy do Beskidu Makowskiego. Polana zajmuje wierzchołkowe partie i północne stoki grzbietu Mędralowej. Obecna nazwa polany pochodzi od nazwiska Mędrala, które jest częste w miejscowościach Przyborów i Koszarawa, położonych u podnóży Mędralowej Wcześniej polana była zwana również Wielkim Jałowcem. Nazwa hala nie ma nic wspólnego z halą w sensie botanicznym, a jedynie z w rozumieniu pasterskim, halą jako terenem wypasu owiec i funkcjonowania szałasu.

Hala Mędralowej jest dobrym punktem widokowym. Panorama widokowa obejmuje szczyty Beskidu Śląskiego, Beskidu Małego od Magurki Wilkowickiej po Łamaną Skałę i Leskowiec, Pasmo Pewelskie i Laskowskie, pobliski Kolisty Groń, Czerniawę Suchą i Jałowiec, Pasmo Babicy, Lanckorońską Górę, Koskową Górę i Pasmo Policy. Na polanie resztki okopów niemieckich z II wojny światowej.

Z hali idąc na wschód dochodzimy do niższego wierzchołka Mędralowej z znajdującym się na niej słupkiem granicznm III/90. Jest to historyczny punkt graniczny. Do 1564 schodziły się na nim granice Węgier, Polski i ziem śląskich, a w czasie II wojny światowej granice Generalnego Gubernatorstwa, III Rzeszy i Słowacji. Wcześniej, w latach 1938-1939, cały szczyt Mędralowej znalazł się w granicach Polski (II Rzeczpospolita wymusiła na Czechosłowacji oddanie południowych stoków góry). W czasie II wojny światowej Niemcy przy pomocy miejscowej ludności wykonali na grzbiecie Mędralowej system ziemnych umocnień. Pozostałości okopów można zaobserwować jeszcze obecnie[1]. Na wierzchołku tym Słowacy ustawili dużą tablicę informacyjną z opisem ciekawych miejsc w okolicy. Tablica jest w kilku językach, w tym również w języku polskim. Jest to punkt gdzie granica ze Słowacją najbardziej wysunięta jest na północ.

Dalej nie idziemy już granicą ze Słowacją ale województwa Małopolskiego, w kierunku Hali Kaminskiego(ok. 1100m (godz 13:20-punkt widokowy) a dalej do przełęczy Klekociny(ok.900m godz ok.14-sta). Stąd można dojść lub dojechać do Zawoji-Wełcza. My drogą asfaltową prowadzącą do Koszarawy-Bystra. Mijamy nieodległą Stację Turystyczna. Przystanek Busa.

I tak w skrócie opisana wycieczka się kończy.”

Czerpano z Wikipedii- Mędralowa, Hala Mędralowa

Zdjęcia

“Pan Wiesiek w czasie trwania wycieczki pełnił rolę fotografa, raz bez, raz ze statywem dokonywał cudów”

— Piotr